Potwierdzono jego użycie. To kolejna, podniebna broń, po którą sięgnęli Rosjanie
Nad Ukrainą coraz częściej pojawiają się drony kamikaze irańskiej produkcji Shahed-131. Pozostałości zestrzelonego bezzałogowca tego typu znaleziono m.in. w obwodzie kijowskim. Wyjaśniamy, co to za urządzenie i jak wypada na tle Shahed-136, których dronów również używa armia Putina.
W sieci pojawiły się zdjęcia potwierdzające użycie w Ukrainie dronów - Shahed-131 (nazywanych przez Rosjan Geran-1). Podobnie jak Shahed-136, są to bojowe drony kamikaze produkowane w Iranie przez Shahed Aviation IRGC. Te pierwsze mają jednak słabsze osiągi i są nieco mniejsze. Czasami mówi się nawet o nich, jako o uproszczonej wersji Shahed-136.
Shahed-131 w Ukrainie
Analizy Centrum Komunikacji Strategicznej Sił Zbrojnych Ukrainy wykazały, że kadłub Shahed-131 wykonany jest z włókna węglowego i wzmocniony metalowymi wstawkami. Dron ma rozpiętość skrzydeł wynoszącą 2,2 m (w Shahed-136 jest to 2,5 m), długość 2,6 m (w Shahed-136 jest to 3,5 m), a jego masa startowa wynosi 135 kg (w Shahed-136 jest to około 200 kg).
Dodatkowo, na co zwraca uwagę m.in. Ukraine Weapons Tracker, dron przenosi lżejsze głowice. Zdaniem ukraińskiego serwisu Defence Express są to głowice odłamkowo-burzące o masie 10-15 kg. W przypadku Shahed-136 nie ma dokładnych informacji na ten temat, bo jak wielokrotnie podkreślaliśmy, szczegółowa specyfikacja bezzałogowca wciąż pozostaje tajemnicą. Szacuje się jednak, że przenosi on głowice o masie 15-22 kg (niektóre źródła mówią o głowicach o masie 50-60 kg).
Różnice między irańską amunicją krążącą (ang. loitering munition) można zauważyć również w zasięgu lotu. Dla Shahed-131 jest to 900 km, a dla Shahed-136 nawet 2,5 tys. km. Eksperci z Defence Express zwrócili uwagę, że jednostka sterująca lotem w Shahed-131 składa się z pięciu płyt zawierających procesory TMS320 F28335 firmy Texas Instruments. Warto zaznaczyć, że są to komponenty ogólnodostępne. Przykładowo, można je kupić już za 50 dolarów w serwisie eBay.
Shahed-131 posiada system naprowadzania GPS, który zapobiega zmianie sygnałów GPS przez systemy walki elektronicznej. Taki odbiornik pozwala bezzałogowcowi atakować wyłącznie cele nieruchome. Jak zaznacza Defence Express znajduje się w nim również "prymitywny system inercyjny". Podstawowym zadaniem tego systemu jest utrzymanie przybliżonego kursu oraz wysokości, w miejscach, gdzie nie działa nawigacja satelitarna. W przypadku jego użycia w zależności od prędkości i kierunku wiatru można zauważyć 1-5 proc. odchylenia od wyznaczonego kierunku, co w przypadku 1 km daje 50 m.
Karolina Modzelewska, dziennikarka Wirtualnej Polski
