Rzecznik Praw Obywatelskich kontratakuje. Spokojnie: gry już nie są u nas chłopcem do bicia!

W liście do ministra gospodarki, prof. Irena Lipowicz zwraca uwagę na to, że w Polsce wciąż nie ma żadnych ograniczeń, by sprzedawać nieletnim brutalne gry. Rozwiązanie? Rzecznik Praw Obywatelskich ma następującą propozycję:

Rozwiązanie przedstawionego problemu dostrzegam we wprowadzeniu prawnie uregulowanej kontroli obrotu grami komputerowymi w zakresie tytułów, które ze względu na określone wątki, nie powinny być dostępne dla dzieci i młodzieży.

Czyli - nic nowego. Irena Lipowicz już wcześniej, w październiku 2013 roku, apelowała, by brutalne gry były dostępne w Polsce wyłącznie “na dowód”. Czyli tak jak alkohol.

Pomysł wraca jak bumerang, więc możemy mieć obawy. W końcu kropla drąży skałę, a takie gry jak Hatred to dla niektórych dobry powód, żeby zająć się “wielkim problemem”, jakim są tytuły, podkreślmy to, dla dorosłych. I pokazać, jak bardzo szkodzą.

Na szczęście ministerstwo gospodarki zachowuje rozsądek i odpowiada: edukacja, a nie zakazy. Czyli mówi tak, jak chciałby tego każdy grający.

Istotne w tym zakresie jest przede wszystkim zapewnienie rodzicom dostępu do pełnej informacji na temat gier i zagrożeń związanych z ich użytkowaniem. Rozwiązania mające na celu regulowanie dostępu do gier w formie np. nakazu kontrolowania przez sprzedawcę wieku kupującego mogłyby być nieskuteczne

Resort zwraca uwagę na to, że młodzi kupowaliby wówczas np. na Steam, gdzie dowodu pokazywać nie trzeba. I w ten sposób omija się zakaz. Bingo!

Nie mówiąc już o tym, że ograniczenia wepchnęłyby niektórych w ręce piratów. Nie mogę kupić gry legalnie? No to ją pobiorę.

Oczywiście nie twierdzę, że każdy ośmiolatek może i powinien grać w GTA V. Wychodzę jednak z założenia, że to rodzic ma kontrolować i obserwować swoją pociechę, a nie sprzedawca w sklepie. Dobrze jest zwrócić uwagę, ale zakaz sprzedaży to absurd - bo wówczas po grę nie sięgnie np. szesnastolatek.

To wszystko jednak wiemy i nie to jest w tej sprawie najciekawsze. Przyznam szczerze, że zaszkoczyła mnie reakcja ministerstwa gospodarki. To kolejny dowód na to, że gry przestały być chłopcem do bicia.

Oczywiście ministerstwo gospodarki mogłoby bawić się w populizm i dążyć do zakazu. Ale widocznie ktoś całkiem rozsądnie stwierdził, że to przyniesie więcej szkody niż pożytku. Ludzie już wiedzą, że gry są normalną częścią rozrywki - tak jak książki czy seriale. Dzisiaj podejście “gry to zło” można tylko skwitować uśmiechem. Wie to nawet ministerstwo gospodarki.

Niektórzy grający wciąż będą się oburzać, jeśli ktoś podniesie rękę na ich hobby i stwierdzi, że gry są groźne dla psychiki człowieka. Będą pisać listy z protestami, skarżyć się, jak to nie rozumie się ich pasji.

Tylko zamiast prowadzić krucjatę, lepiej spojrzeć na to z dystansem: takie głosy są już mniejszością. Nastawione na wywołanie burzy wśród osób, które nie rozumieją gier i swojego zdania nie zmienią. Ale tacy przestali się liczyć. Nikt nie traktuje ich poważnie. Nawet politycy wiedzą, jak należy podejść do tematu brutalnych gier.

W Polsce raczej nie powtórzy się scenariusz z Niemiec czy Australii, gdzie panuje powszechna cenzura i brutalne gry nie trafiają do sprzedaży. U nas, na szczęście, jest dużo więcej rozsądku. Mamy szczęście.

A kiedy komuś zdarzy się uderzyć w sensacyjny ton i pokaże gry w nieprawdziwym, przesadzonym świetle, to… machnijcie na to ręką. I przypomnijcie sobie reakcje ministerstwa gospodarki. W Polsce gry nie są już na celowniku.