Skutki selektywnej hodowli. Co się dzieje z naszymi pupilami?

Psy i koty, mimo że ewolucyjnie oddalone od siebie o ponad 50 milionów lat, zaczynają wykazywać podobieństwa anatomiczne. Jak podaje portal Science Alert, badania Abby Grace Drake i jej zespołu wskazują, że selektywna hodowla prowadzi do niepożądanych zmian w wyglądzie tych zwierząt. Przykładem są podobne kształty czaszek u niektórych ras.

Konwergencja ewolucyjna to zjawisko, w którym organizmy, które nie są blisko spokrewnione, rozwijają podobne cechy w odpowiedzi na zbliżone warunki środowiskowe lub sposób życia. Nie jest to wynikiem posiadania wspólnego przodka, lecz efektem niezależnego przystosowania się do podobnych wyzwań. Przykładem tego procesu są udomowione psy i koty. Ludzie przez lata prowadzili selekcję, co doprowadziło do tego, że niektóre rasy, takie jak perskie koty i mopsy, mają bardzo zbliżone struktury czaszek.

Selektywna hodowla, faworyzująca określone cechy wyglądu, ma negatywny wpływ na zdrowie zwierząt. Ograniczona pula genów zwiększa ryzyko wad genetycznych i chorób dziedzicznych, takich jak dysplazja stawów czy choroby serca. Zwierzęta z płaskimi pyskami, jak mopsy, cierpią na problemy z oddychaniem i przegrzewaniem się.

Zmiany są kluczowe, aby chronić te zwierzęta przed cierpieniem spowodowanym nieodpowiedzialnymi praktykami hodowlanymi. Brak odpowiedniego nadzoru sprzyja powstawaniu pseudohodowli, które koncentrują się wyłącznie na zysku. Wprowadzenie właściwych regulacji, opartych na zasadach dobrostanu zwierząt oraz wiedzy weterynaryjnej, pozwoli na ograniczenie cierpienia, poprawę jakości życia zwierząt rasowych oraz zapewnienie etycznego i odpowiedzialnego podejścia do ich rozmnażania.