Wyprawa na Tytana: -180 stopni Celsjusza, bocznokołowiec i jeziora płynnego metanu

Bocznokołowce kojarzą się zazwyczaj z parowymi statkami, jakie przed laty leniwie kursowały po Missisipi. Stary pomysł może się jednak okazać niezastąpiony również współcześnie, podczas misji badawczej na Tytanie – największym księżycu Saturna. Jego powierzchnię pokrywają płynne paliwa.

Przypuszczam, że nikt z nas nie chciałby wylądować na Tytanie. Ten największy z księżyców Saturna jest wyjątkowym ciałem niebieskim. Nie tylko przekracza rozmiarami jedną z planet Układu Słonecznego, Merkurego, ale na dodatek ma własną, bardzo gęstą atmosferę.

Co więcej, jest również jedynym poza naszą planetą kosmicznym obiektem, na którym zlokalizowano zbiorniki cieczy. Nie jest to jednak woda (ta znajduje się prawdopodobnie głębiej) – temperatura na Tytanie wynosi średnio ok. -180 stopni Celsjusza. Skąd zatem ciecz na jego powierzchni?

Tytan pokrywają zbiorniki płynnego paliwa – ciekłe węglowodory, w tym m.in. metan. Metanowe jeziora, rzeki czy morza o nazwach tak dźwięcznych jak Morze Krakena zostały sfotografowane podczas misji Cassini w 2005 roku, a zebrane wówczas dane pozwoliły na opracowanie modelu pogody na Tytanie. Występują tam m.in. mgły, deszcze i pory roku.

Obecnie trwają prace koncepcyjne nad następną misją. Jeden z projektów przewiduje zastosowanie nietypowego łazika. Zamiast kołowego pojazdu na Tytana miałaby polecieć łódź, która wylądowałaby na zbiorniku metanu o nazwie Ligeia Mare i podczas rejsu zbierałaby informacje o księżycu.

Na razie nie wypracowano jeszcze ostatecznego kształtu misji ani nie dokonano wyboru łazika, jednak podczas niedawnego kongresu European Planetary Science Congress inżynierowie przedstawili kilka ciekawych projektów TALISE (Titan Lake In-situ Sampling Propelled Explorer).

Wśród różnych koncepcji kosmicznych łodzi pojawiają się m.in. projekty z napędem śrubowym oraz znane z dawnych lat bocznokołowce.

Źródło: Europlanet • Dvice