Właściwe podłączenie urządzeń ATA

ATA (Advanced Technology Attachments)  jest interfejsem służącym do komunikacji pomiędzy dyskami twardymi, napędami optycznymi, a kontrolerem na płycie głównej. Standard ten jest powoli wypierany przez SATA oraz eSATA, ale wciąż obecny w naszych komputerach.  Urządzenia nowego typu pod SATA nie wymagają konfiguracji zworek i odpowiedniej kolejności łączenia w przeciwieństwie do staruszka ATA, który ma już 25lat.

Wygląd ? oba standardy pod tym względem różnią się od siebie znacząco.

Wielu ludzi nie wie, że urządzenia ATA wymagają do poprawnego działania (wykrycia) odpowiedniej konfiguracji zworek.

Gdy podłączamy pod taśmę ATA tylko jedno urządzenie podłączamy je pod drugą, ostatnią złączkę na taśmie jednocześnie ustawiając na podłączanym urządzeniu tryb MASTER* lub CABLE SELECT* (CS).

Czarną zworkę ze stykami w środku wyjmujemy i ustawiamy odpowiedni tryb.

Inny przypadek to gdy pod jedną taśmę chcemy podłączyć dwa urządzenia, dwa napędy optyczne lub napęd i dysk twardy. Wtedy urządzenie podpięte na końcu musi mieć ustawiony tryb MASTER* zaś sprzęt podłączony do środkowej złączki tryb SLAVE*.

Niektóre, płyty główne akceptują tylko ustawienia CABLE SELECT*, więc w przypadku problemów z wykryciem urządzeń w trybach MASTER* i SLAVE* należy na napędach ustawić tryb automatycznego wykrywania CABLE SELECT*.

Obecnie sprzedawane płyty główne posiadają zwykle kilka kontrolerów SATA i tylko jedno złącze IDE(ATA) umożliwiające podłączenie dwóch urządzeń. Zwykle używa się go do podłączania napędów CD lub DVD.

*MASTER ? tryb nadrzędny (władca)

*SLAVE ? tryb podrzędny (niewolnik)

*CABLE SELECT ? wykrywanie automatyczne ?po kablu?