W centrum Caracas, stolicy Wenezueli, 2,5 tys. squatersów zajęło 45-piętrowy, opuszczony wieżowiec. W związku z dużymi problemami z mieszkaniami wielu ludzi przyłącza się do anarchistów i organizuje sobie życie na własną rękę. Zobaczcie, jak zdesperowani Wenezuelczycy poradzili sobie z problemem mieszkaniowym, którego władze nie mogą rozwiązać.
W centrum Caracas, stolicy Wenezueli, 2,5 tys. squatersów zajęło 45-piętrowy, opuszczony wieżowiec. W związku z dużymi problemami z mieszkaniami wielu ludzi przyłącza się do anarchistów i organizuje sobie życie na własną rękę. Zobaczcie, jak zdesperowani Wenezuelczycy poradzili sobie z problemem mieszkaniowym, którego władze nie mogą rozwiązać.
Mianem squatersów określa się ludzi zamieszkujących opuszczone budynki, którzy adaptują je do własnych potrzeb i tworzą własne, samowystarczalne społeczności. Wyjątkowość tego squatu polega na tym, że jest to wieżowiec w samym centrum stolicy. Budynek, zwany Wieżą Dawida (od imienia fundatora), był budowany w latach 90., jednak z powodu kryzysu bankowego nigdy nie został ukończony. Teraz zasiedla go ponad 2,5 tys. nielegalnych mieszkańców, którzy próbują tam zorganizować sobie życie.
Wysoki budynek, który nie ma windy, części okien, a nawet niektórych ścian, został zaadaptowany przez jego mieszkańców. Własnym wysiłkiem doprowadzili oni prąd i wodę na 28. piętro - wyższe pozostają niezamieszkane. Samodzielnie pobudowali zabezpieczenia i ściany, aby uchronić swoje rodziny przed wypadkami (do których już dochodziło). Budynek ma nawet własnych ochroniarzy, którzy wyposażeni w krótkofalówki, strzegą wejść i bezpieczeństwa mieszkańców.
Budynek, który miał być symbolem wenezuelskiej prosperity, dobitnie pokazuje, z jak poważnymi problemami władze nie dają sobie rady. Mieszkańcy Wieży Dawida to w większości ludzie pracujący (wśród nich jest nawet pracownik banku), jednak ich zarobki nie pozwalają na wynajęcie niesamowicie drogich mieszkań. Na razie nie zapowiada się, żeby ich sytuacja prędko się zmieniła.
Filmowy reportaż na temat Wieży Dawida możecie zobaczyć na stronie NYTimes.
Źródło: nytimes.com