Przez ostatnie 12 lat Carter Emmart koordynował pracą naukowców, artystów i programistów nad stworzeniem kompletnej trójwymiarowej wizualizacji znanego Wszechświata. Ostatnio zademonstrował ją na konferencji TED. Trzeba przyznać, że robi wrażenie!
Przez ostatnie 12 lat Carter Emmart koordynował pracą naukowców, artystów i programistów nad stworzeniem kompletnej trójwymiarowej wizualizacji znanego Wszechświata. Ostatnio zademonstrował ją na konferencji TED. Trzeba przyznać, że robi wrażenie!
Amerykańska organizacja typu non-profit Technology, Entertainment, Design (TED) znana jest ze swoich konferencji, na których podczas tzw. "TED talks" prezentowane są m.in. nowinki naukowe i metody jej popularyzacji. Do takich właśnie nowinek należy wirtualny atlas Wszechświata, prezentowany na poniższym filmie przez Cartera Emmarta - jednego z jego twórców.
Carter Emmart demos a 3D atlas of the universe
Podróż rozpoczynamy od widoku na Himalaje z orbity. W miarę oddalania się od powierzchni Ziemi, ujawnia się krzywizna horyzontu, aż wreszcie widzimy Błękitną Planetę w całej okazałości. Po chwili ukazują się nam trajektorie krążących wokół niej sztucznych satelitów. Od tego momentu kamera zaczyna oddalać się coraz szybciej. Warto zwrócić uwagę na pojawiające się u dołu ekranu odległości.
I tak, tuż po przekroczeniu dystansu 1 sekundy świetlnej widzimy orbitę Księżyca, a gdy oddalimy się na 1 godzinę świetlną, widoczne są już orbity większości planet. Tuż przed osiągnięciem 1 roku świetlnego malutki Układ Słoneczny zostaje w prezentacji zastąpiony przez pojedynczy punkt o takiej jasności, jaką ma Słońce w porównaniu do innych umieszczonych w atlasie gwiazd. Przy dystansie 70 lat świetlnych widzimy sferę symbolizującą zasięg pierwszych sygnałów radiowych wyemitowanych przez ludzkość. Po chwili możemy się przekonać, że jest ona niczym w porównaniu do naszej Galaktyki. Z odległości miliona lat świetlnych widzimy ją w otoczeniu pobliskich galaktyk. Po chwili, z perspektywy setek milionów lat świetlnych naszym oczom ukazuje się wielkoskalowa, "gąbczasta" struktura Wszechświata. Rozmieszczenie galaktyk w ciemnych obszarach mapy jest dla nas nieznane ze względu na przysłaniającą widok z Ziemi Drogę Mleczną. Na peryferiach obserwowanego Wszechświata ukazane są kwazary - superjasne jądra młodych galaktyk. Granica naszych możliwości obserwacyjnych ukazana jest za pomocą sfery z naniesionym rozkładem mikrofalowego promieniowania tła - "poświaty Wielkiego Wybuchu".
Po chwili wracamy jeszcze na odległość kilkudziesięciu lat świetlnych od Ziemi, gdzie widzimy wspomnianą powyżej "sferę pierwszych sygnałów radiowych". Poza nią, na mapę naniesiono znane nam pozasłoneczne układy planetarne. Po zbliżeniu na Układ Słoneczny, przez chwilę widzimy trajektorie jedynych 4 sond, które go jak dotąd opuściły: Pioneer 10 i 11 oraz Voyager 1 i 2.
Na koniec Emmart pokazuje nam trajektorię badającej układ Saturna sondy Cassini, a także widoki na cyfrowe mapy kilku saturniańskich księżyców. Wykład kończy satelitarnym zdjęciem Błękitnej Planety i apelem, iż wobec dramatycznego wzrostu naszej wiedzy o Wszechświecie, najwyższy czas, abyśmy spojrzeli na niego i na siebie inaczej - w szerszej, kosmicznej perspektywie.
Pierwsza część prezentacji w lepszej jakości i bez komentarza Emmarta: