Drogi Orange’u! Zamiast likwidować budki telefoniczne, zrób z nimi coś pożytecznego!

Publicznie dostępne telefony wydają się dzisiaj anachronizmem – niemal cały, zamieszkały obszar kraju jest pokryty zasięgiem sieci komórkowej. Co zrobić z budowaną przez dziesięciolecia infrastrukturą? W Polsce budki telefoniczne po prostu się likwiduje. Ale przecież – jak pokazuje przykład innych państw – można z nimi zrobić coś znacznie ciekawszego!

Pamiętacie czasy, gdy w centrach miast charakterystyczne, żółte budki telefoniczne było widać niemal z każdego miejsca? To było dawno temu – telefony komórkowe szybko zdobyły popularność, a spadające ceny połączeń sprawiły, ze publiczne aparaty telefoniczne straciły rację bytu.

Nic zatem dziwnego, że ich ówczesny właściciel – Telekomunikacja Polska – przystąpił do likwidowania nierentownych aparatów. Początkowo było to ograniczane przez UKE – urząd wymuszał zachowywanie określonej liczby publicznych telefonów w przeliczeniu na tysiąc mieszkańców.

Od niedawna prawo nie nakłada już na dawną Telekomunikację, czyli obecny Orange, obowiązku utrzymywania publicznych aparatów, więc o ich istnieniu decyduje wyłącznie rachunek ekonomiczny. Co to oznacza w praktyce? Wymownie podsumowują to liczby: jeszcze trzy lata temu w Polsce było około 30 tys. publicznych telefonów. Na wiosnę tego roku ich liczba spadła do ok. 19, a na koniec tegorocznych wakacji do około 13 tys. Błyskawicznie znikają z naszych ulic.

Nie, nie jestem sentymentalny – nie brakuje mi widoku żółtych budek ani nie wywołują u mnie przyjemnych wspomnień. Nie w tym rzecz. Chodzi o coś innego – o infrastrukturę telefoniczną, którą państwowa wówczas firma rozwijała z publicznych pieniędzy. Dzisiaj jest likwidowana. Tylko czy to rzeczywiście najlepsze rozwiązanie?

W Nowym Jorku już w 2003 roku zorientowano się, że niekoniecznie. Rozpoczęto wówczas eksperymentalny projekt zmiany dotychczasowych, zwykłych budek telefonicznych na hotspoty, co było o tyle proste, że nie wymagało wielkich inwestycji w infrastrukturę.

Przez lata poszukiwano odpowiedniego modelu biznesowego dla tego typu przedsięwzięcia i w końcu – przed rokiem - zdecydowano się na darmowy dostęp do Sieci w zamian za wyświetlane co pewien czas reklamy.

Co więcej, część budek została przekształcona w kioski multimedialne, pozwalające na skorzystanie z Twittera czy Skype’a. Warto przy tym zauważyć, że jeszcze przed przejęciem przez Microsoft Skype zaczął wdrażać w Tallinie pilotażowy program skype’owych budek telefonicznych wyposażonych w kamery.

O tym, że nie ma sensu likwidować budek telefonicznych zdecydowano całkiem niedawno również w Nowej Zelandii. W tym przypadku – podobnie jak w Nowym Jorku – budki zostaną zmienione w hotspoty. Od 7 października zostanie uruchomionych 700 punktów dostępu, a docelowo będzie ich około 2 tys. Dostęp do nich będzie wymagał wykupienia miesięcznego abonamentu, a dzienny transfer zostanie ograniczony do 1 GB.

Czy to ma sens? Zdaniem CEO Telecom New Zeland, Chrisa Quina, jak najbardziej. Wynika to z faktu, że bardzo wielu użytkowników nosi przy sobie smartfony, więc szybki i tani dostęp do Sieci jest im potrzebny. I w taki oto sposób stara technologia zyskuje nowe oblicze – ewoluuje, przystosowując się do zmieniających się z czasem potrzeb mieszkańców.

A w Polsce? Czy naprawdę jedynym rozwiązaniem jest po prostu likwidacja czegoś, na co w przeszłości wydano niemałe pieniądze? Poprosiłem Orange o komentarz w tej sprawie – zamieszczę go w tym miejscu, gdy tylko dostanę odpowiedź.