Zużyte maseczki źródłem energii? Naukowcy chcą z nich robić baterie
Międzynarodowy zespół naukowców opracował technologię pozyskiwania ekonomicznych baterii ze zużytych maseczek medycznych i opakowań leków. Badacze twierdzą, że ich metoda umożliwi przekształcanie trudnych do utylizacji odpadów w cenne surowce.
Technologia, którą opisano niedawno na łamach Journal of Energy Storage, została opracowana przez rosyjskich specjalistów z Narodowego Badawczego Uniwersytetu Technicznego "MISiS" oraz naukowców z Meksyku i Stanów Zjednoczonych. Autorzy badania zwracają uwagę, że podczas pandemii koronawirusa ludzie na całym świecie zużywają co miesiąc ponad 130 miliardów maseczek. Podczas spalania tych odpadów uwalniają się toksyczne gazy, dlatego badacze poszukiwali sposobów na ich rozsądne przetwarzanie.
Tanie baterie z odpadów medycznych
Naukowcy wpadli na pomysł pozyskiwania z maseczek cienkich i elastycznych baterii. Opracowana technologia – oprócz odpadów pochodzących z recyklingu – wykorzystuje także grafen. Nowe baterie, zdaniem autorów badania, mogą być stosowane w urządzeniach gospodarstwa domowego, od zegarków po lampy. Naukowcy podkreślają, że w porównaniu z tradycyjnymi odpowiednikami ich produkcja będzie dużo tańsza.
– Aby stworzyć baterię typu superkondensator stosuje się następujący algorytm: najpierw maski są dezynfekowane za pomocą ultradźwięków, po czym zanurza się je w "atramencie" grafenowym, który impregnuje maskę. Następnie materiał jest prasowany pod ciśnieniem i podgrzewany do 140 stopni Celsjusza – mówi Zachidow Anwar z "MISiS", cytowany przez rosyjską agencję prasową RIA Novosti.
Naukowcy podkreślają, że ogniwa ze zużytych maseczek charakteryzują się dużą gęstością energii (chodzi o ilość energii magazynowanej w określonej masie lub objętości). Baterie stworzone wcześniej przy użyciu podobnej technologii miały pojemność 10 watogodzin na 1 kg.
Teraz badaczom udało się uzyskać 98 watogodzin na 1 kg. Jak by tego było mało, specjaliści dodali do elektrod uzyskanych z maseczek nieorganiczne nanocząstki perowskitu typu CaCoO, co zwiększyło pozwoliło uzyskać pojemność na poziomie 208 watogodzin/kg.
