W amerykańskim muzeum Blue & Gray znajduje się niezwykły eksponat — dwie kule, które zderzyły się w locie. Dziś nie jest to nic niezwykłego; na tym właśnie polega obrona przeciwrakietowa. Exoatmospheric Kill Vehicle (EKV) to pocisk mający trafić w inny pocisk. Na czym polega jego innowacyjność?
Exoatmospheric Kill Vehicle stanowi część naziemnego systemu zwalczania pocisków rakietowych American Ground Based Interceptor (GBI). Jego zadaniem jest neutralizacja nadlatujących rakiet przenoszących głowice balistyczne (nuklearne, chemiczne, biologiczne etc).
Power Pwn – przedłużacz obdarzony niezwykłym talentem
EKV to skomplikowany suborbitalny pocisk, którego zadaniem jest przechwycenie interkontynentalnych rakiet na granicy ziemskiej atmosfery. Konstrukcja EKV jest wyjątkowa z jeszcze jednego powodu — szybkość ataku jest tak duża (10 km/s), że EKV nie ma własnej głowicy z materiałem wybuchowym.
Zobacz również: Niełatwe sprawy: monitor Philips 21:9
Rakieta została skonstruowana przez opisywaną na naszych łamach firmę Raytheon. EKV waży zaledwie 64 kg i mierzy 1,5 m wysokości. W tej niewielkiej przestrzeni upchnięto czujniki wykrywające wrogie głowice, systemy łączności z naziemną bazą oraz zaawansowany komputer do obliczeń trajektorii lotu. Sterowność EKV jest bardzo wysoka, antyrakietę wyposażono w mikrosilniki, które w razie potrzeby błyskawicznie korygują tor lotu.
Asteroida 2002 AM31 przeleci dzisiaj blisko Ziemi – można ją obserwować online
Testy systemu zakończyły się sukcesem. Raytheon otrzymał kontrakt o wartości 636 mln dol., a rakiety EKV zostaną przekazane firmie Boeing do końcowej obróbki i umieszczenia w silosach.
Źródło: Gizmag
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze