700 terabajtów danych zapisane w gramie DNA
Co może służyć do zapisywania danych? Choć najczęściej kojarzy się to z twardymi dyskami czy pendirve’ami, nie zapominajmy, że nośnikiem danych jest również DNA. Naukowcy z Harvard Medical School potrafią wykorzystać je bardzo efektywnie, nie tylko kodując informacje, ale osiągając przy okazji bardzo wysoką gęstość zapisu.
Co może służyć do zapisywania danych? Choć najczęściej kojarzy się to z twardymi dyskami czy pendirve’ami, nie zapominajmy, że nośnikiem danych jest również DNA. Naukowcy z Harvard Medical School potrafią wykorzystać je bardzo efektywnie, nie tylko kodując informacje, ale osiągając przy okazji bardzo wysoką gęstość zapisu.
Człowiek dopiero niedawno odkrył potencjał DNA. Choć natura korzysta z tej metody zapisu od miliardów lat, podwójna helisa kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) została opisana przez zespół naukowców z Cavendish Laboratory w Cambridge dopiero w 1953 roku.
Prowadzone od tamtego czasu badania DNA są związane nie tylko z medycyną, ale również z biotechnologią, a jednym z kierunków badań jest wykorzystanie tego naturalnego nośnika do zapisania dowolnych danych. Jest to możliwe dzięki przekształceniu ich na zapis binarny, gdzie pary zasad odpowiadają zerom i jedynkom.
Testując możliwości przechowywania danych za pomocą DNA, naukowcy z Harvard Medical School zapisali w ten sposób 53 tys. słów, kilkanaście ilustracji i program komputerowy, osiągając zarazem rewelacyjną gęstość zapisu – w przeliczeniu 700 terabajtów na każdy gram DNA.
Zarówno zapis, jak i dekodowanie jest na obecnym etapie rozwoju technologii bardzo czasochłonne. Zapisanie 30-stronicowej książki pochłonęło kilka dni, a odczyt nie różni się od sekwencjonowania ludzkiego genomu.
Czas potrzebny do zapisu i odczytu będzie jednak maleć, a DNA ze względu na trwałość i łatwość kopiowania wydaje się bardzo efektywnym nośnikiem i jego powszechne wykorzystanie wydaje się obecnie jedynie kwestią czasu.
Źródło: Engadget • Guardian • Harvard Medical School
