Najlepsze polskie gry 2015 roku. Wiedźmin 3 zgarnął pulę, ale nie był jedyny

Gdybym miał w tym miejscu złożyć sam sobie życzenia świąteczne, to – wśród wielu innych –znalazłoby się życzenie, bym takie artykuły, opisujące sukcesy polskich twórców gier, miał powód i okazję pisać każdego roku. To już kolejny, dobry rok dla polskiej branży gier. Dzięki jakim tytułom go zapamiętamy?

Superprodukcja Techlandu pokazuje, że to nie znana marka decyduje o sukcesie, a przynajmniej nie jest to regułą. Choć polskie studio musiało pożegnać się z Dead Island, po raz kolejny potwierdziło, że świetnie radzi sobie w dostarczaniu nam historii z zombiakmi w tle. Nowy tytuł, nowa gra, ale zabawa po staremu wyśmienita, co docenili gracze – do sierpnia tego roku gra znalazła ponad 4,5 mln nabywców. A do tego – rok po premierze – Techland zapowiada dodatkowe Poziomy Legendy, dające dodatkowe godziny zabawy.

Nic nie sprzedaje się tak dobrze, jak skandal i kontrowersje. Te towarzyszyły dziełu gliwickiego studia Destructive Creations od pierwszej zapowiedzi. Jak to? Gra, w której chodzi o czystą przemoc? Choć krytycy nie szczędzili pod jej adresem wielu gniewnie i mądrze brzmiących słów, a Hatred wyleciał ze Steam Greenlight (po czym wrócił, z osobistymi przeprosinami od Gabe'a Newella), to dość niszowa produkcja sprzedała się w 100 tys. egzemplarzy. A do tego wywołała globalną dyskusję o przemocy w grach wideo.

Wygląda na to, że Wiedźmin skutecznie przetarł szlak – słowiańskość przestała być czymś w rodzaju wstydliwie ukrywanej dolegliwości, a zaczęła być traktowana jako atut. I choć nawiązań do słowiańskich klimatów nie brakowało i w starszych grach polskich twórców (kto pamięta amigowego Domana?), Thea: The Awakening wynosi je na nowy poziom. Strategia ekonomiczna, przywodząca na pierwszy rzut oka skojarzenie (niesłuszne!) ze słowiańską Cywilizacją, wzbogaconą o elementy z karcianki i RPG to połączenie co najmniej nietuzinkowe, choć recenzenci zwracają uwagę na pewną hermetyczność gry, która zyskuje dopiero po bliższym poznaniu.

Kontynuacja mobilnego hitu z 2012 roku ma na koncie wyjątkowy sukces – została uznana przez Apple za jedną z najlepszych gier 2015 roku. Casualowa strategia polskiego studia AT Games, wydana przez Chillingo, znalazła się na liście Apple’a obok takich tytułów, jak Fallout Shelter czy Lara Croft GO. Sukces gry sprawił, że w grudniu doczekała się konwersji na pecety.

Dzieło studia CreativeForge Games to połączenie taktycznej, turowej strategii rodem z X-COM z realiami XIX-wiecznego, Dzikiego Zachodu, do którego dorzucono garść fantastyki, steampunka i samego diabła. Pomysł okazał się przekonujący dla kilku tysięcy użytkowników Kickstartera, którzy sfinansowali powstanie gry. Hard West doczekał się debiutu w listopadzie tego roku.

Jeszcze niedawno Przełęcz Diatłowa była miejscem, znanym tylko nielicznym tropicielom tajemnic i wielbicielom historii o zjawiskach nadprzyrodzonych. Położona w niedostępnej, północnej części Uralu zyskała ponurą sławę za sprawą tajemniczego zniknięcia uczestników studenckiej wyprawy. Do tych wydarzeń nawiązuje polski survival horror, doceniany za klimatyczną oprawę i niebanalną fabułę.

Co robi gra z 2014 roku w tym zestawieniu? Fakt, to trochę naciągane, ale trafiła tuz powodu wrześniowego debiutu na Steamie i pecetach. Wcześniej była znana z Androida i iOS, i-biorąc pod uwagę skalę sukcesu - chyba trochę niedoceniona. Pod względem mechaniki powtarza założenia, które wyniosły na szczyty choćby „Flappy Bird” – prostota, szczątkowa grafika, obsługa sprowadzona do kliknięcia w odpowiednim momencie i połączenie tego w sposób, dający ekstremalną grywalność. To wystarczyło, by Timbermana pobrało ponad 30 mln graczy.

Gdy w artykule „Nowe gry są za łatwe? Nieprawda! W Red Game Without a Great Name można ginąć bez końca” opisywałem dzieło polskiego studia iFun4All,nie kryłem swojego uznania. Polakom udała się wyjątkowa sztuka – stawiając na prostotę grafiki stworzyli grę wyrafinowaną wizualnie, a do tego zarazem trudną i dającą radość z grania, z balansem rozgrywki bliskim ideału. Nic dziwnego, że Apple docenił ten tytuł, polecając go w kategorii „Best New Games”. Nic dziwnego również w tym, że po sukcesie na platformie mobilnej RGWaGN doczekała się wersji pecetowej.

Widząc globalny sukces trzeciego Wiedźmina trudno zachować obiektywizm. Hałda zdobytych nagród, powszechne uznanie, coraz lepiej rozpoznawalna marka czy liczba sprzedanych egzemplarzy nie pozostawiają wątpliwości, jaki tytuł był w tym roku lokomotywą, nadającą pęd całej polskiej branży gier. Kibicując jego twórcom warto im jednak z okazji nowego roku życzyć, aby sukces Wiedźmina był mniejszy od sukcesu, jaki osiągnie kolejny z dużych tytułów (Cyberpunk 2077?). Nie bez przyczyny stare przysłowie głosi, że apetyt rośnie w miarę jedzenia.

Jak dla mnie – to naprawdę robi wrażenie. Pamiętam, jak przed rokiem cieszyły mnie premiery „Zaginięcia Ethana Cartera”, „Lords of the Fallen”, i „This War of Mine”. Minęło 12 miesięcy i… jest jeszcze lepiej.

Nawet, gdy wyrzucimy z tego zestawienia bezkonkurencyjnego zwycięzcę w niemal wszystkich możliwych kategoriach, jakim okazał się Wiedźmin 3, to – tak, nawet bez niego – patrząc na tę niepełną przecież listę polskich tytułów, jako gracze mamy wiele powodów do zadowolenia.

Warto przy tym zauważyć jeszcze jedną kwestię – przekrojowość oferty polskich twórców. To nie tak, że jest jeden tytuł AAA, a po nim długo, długo nic. Mamy zatem zarówno superprodukcje, rozsądną ofertę porządnie zrobionych średniaków, świetne gry niezależne, a do tego mocną reprezentację na platformach mobilnych.

To był dobry rok. Oby więcej takich!

A może macie jakieś inne, własne propozycje?