Egzoszkielet, który odejmuje kilogramy. Jego użytkownik czuje, że jest lżejszy

Egzoszkielet kojarzy się zazwyczaj ze skomplikowanym i ciężkim mechanizmem . Bardzo często tym właśnie jest, jednak istnieją rozwiązania wybiegające poza ten stereotyp, zaskakujące prostotą i pomysłowością.

Przykładem tych pierwszych, ciężkich ezgoszkieletów, są m.in. przemysłowe maszyny, zwiększające siłę pracowników magazynów.

Biegunowo odmienne podejście prezentują buty, wspomagające pracę stopy użytkownika, albo pasywny egzoszkielet, pomocny podczas długich wędrówek.

W podobnym kierunku podąża zespół badaczy z Uniwersytetu Harvarda. Jego celem jest zbudowanie maszyny, pomagającej człowiekowi zarówno podczas chodzenia, jak i podczas biegania.

To wyjątkowo ambitne wyzwanie, bo ruchy wykonywane podczas marszu i biegu są od siebie różne, co znacząco komplikuje budowę odpowiedniego wspomagania.

Wygląda na to, że ta trudna sztuka w końcu się udała. Badacze zaprezentowali egzoszkielet, przypominający zmechanizowane majtki.

Dzięki wbudowanym sensorom urządzenie jest w stanie rozpoznawać aktywność użytkownika i wspomagać ruchy jego ciała w optymalny sposób. Co to oznacza w praktyce?

Dzięki pracy urządzenia, ważącego około 5 kg, użytkownik ponosi mniejszy koszt metaboliczny wykonywanej aktywności. W praktyce oznacza to, że – już po odliczeniu wagi samego mechanizmu – egzoszkielet działa tak, jakby jego użytkownik był o kilka kilogramów lżejszy.

"Odejmowana" waga zależy od aktywności – dla biegu różnica wynosi nieco ponad 5, a dla chodu – ponad 7 kilogramów. Choć wydaje się to stosunkowo niewielką wartością, w przypadku większych dystansów może oznaczać bardzo istotne różnice.

Wynalazek otwiera przy okazji nowe drogi w rehabilitacji i wspomaganiu ruchu osób, które z różnych powodów mają z nim problemy.