Niemiecki sposób na blackout. Pływające elektrownie na ropę zamiast atomu

Z powodu politycznej decyzji, jaką była rezygnacja z energetyki jądrowej, Niemcy stanęli przed problemem związanym z brakiem prądu. Planowane wyłączenie trzech ostatnich niemieckich elektrowni atomowych może doprowadzić do problemów energetycznych.

Choć "zielona" energetyka w teorii może zabezpieczyć potrzeby kraju, problem stanowi nierównomierne rozmieszczenie jej źródeł i problemy infrastrukturalne, związane z przesyłaniem "zielonej" energii z północy, gdzie jest w większości produkowana, na południe, gdzie jest na nią największe zapotrzebowanie.

Aby zapobiec czarnemu scenariuszowi i blackoutom, władze kraju są gotowe zastosować nietypowe w naszej części świata rozwiązanie. Obok zabezpieczenia w postaci pływających terminali LNG, Niemcy zamierzają - jak podaje serwis Euractiv - uzupełniać ewentualne niedobory energii przy pomocy pływających elektrowni.

Wywołuje to wiele kontrowersji, bo oznacza zastąpienie czystego atomu jednym z najbardziej szkodzących planecie, wysokoemisyjnym sposobem produkcji energii. Czym są pływające elektrownie?

Koncepcja wykorzystania statków z potężnymi siłowniami do zabezpieczania zapotrzebowania na prąd na lądzie nie jest nowa. Pierwsze jednostki tego typu powstały jeszcze w latach 30. XX wieku. Współcześnie pływające elektrownie są stosowane zazwyczaj w razie wystąpienia jakichś kataklizmów, a także przez państwa rozwijające się, gdzie stanowią substytut niedoinwestowanej infrastruktury energetycznej.

Z rozwiązań takich korzysta m.in. Wenezuela, która dzięki dzierżawie takich statków i własnej, taniej ropie jest w stanie zabezpieczyć część potrzeb energetycznych kraju bez potrzeby inwestowania znacznych środków w budowę elektrowni.

W skali świata problemem jest niewielka liczba takich jednostek – na świecie istnieje około 75 statków tego typu, spalających gaz ziemny, a także różne rodzaje ropy naftowej. Wśród nich jest także tzw. ciężka ropa – substancja pośrednia między cieczą a ciałem stałym, silnie zanieczyszczona siarką i metalami, jak nikiel czy wanad.

Jednym z głównych operatorów pływających elektrowni jest turecka firma Karpowership. Turcy deklarują, że w ciągu 60 dni mogą zapewnić nawet 30 gotowych do działania "barek energetycznych", pokrywających zapotrzebowanie sięgające 4100 MW.

Przykładem takiej jednostki jest MV Karadeniz Powership Doğan Bey, pływający pod banderą Liberii.

Zbudowany w latach 80. w Japonii statek ma 188 metrów długości, wypiera ponad 41 tys. ton (tyle, co francuski lotniskowiec Charles de Gaulle) i jako pływająca elektrownia jest w stanie zapewnić do 126 MW mocy – wartość podobną do mocy elektrycznej szczecińskiej elektrociepłowni Pomorzany.