Siatka słoneczna do produkcji wody. Pomysł z Zurychu

W Polsce i w zasadzie w całej Europie nie mamy problemów z dostępem do wody pitnej. Na naszych szerokościach geograficznych ocieplający się klimat i susze prowadzą do wielu problemów, takich jak nieurodzaj na polach czy pożary, z którymi w tym roku mierzyli się m.in. Grecy. W niektórych regionach świata zaczyna jednak brakować wody pitnej, w związku z czym naukowcy podejmują działania, by temu zapobiegać.

Naukowcy z ETH w Zurychu opracowali rozwiązanie, które może pomóc w pozyskiwaniu wody pitnej z mgieł. To specjalna siatka, która pozwala na skraplanie wody pochodzącej z mgły i jej oczyszcanie. Badania zostały opisane na łamach Nature Sustainability.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dla mieszkańców takich krajów jak Peru, Boliwia czy Chile przechwytywanie wody z mgieł na siatki nie jest niczym nowym. Woda spływa po sieci do naczynia, z którego może zostać wypita. Problemem są jednak zanieczyszczenia, które unoszą się w powietrzu. Problem w największej mierze dotyczy bardzo zaludnionych miejsc.

Opracowana przez Szwajcarów metoda polega na zastosowaniu siatki z drutu metalowego o gęstych oczkach, która pokryta jest mieszaniną specjalnie dobranych polimerów i dwutlenku tytanu. Dzięki zastosowaniu polimerów osiąga się dużą wydajność skraplania wody i szybkie jej przeniesienie do naczynia.

Istotną rolę w siatce pełni dwutlenek tytanu, który działa jak katalizator chemiczny. Jego zadaniem jest rozkładanie cząsteczek zanieczyszczeń organicznych, które zawarte są w kroplach, co sprawia, że są one nieszkodliwe dla człowieka.

- Nasz system nie tylko zbiera mgłę, ale też uzdatnia zebraną wodę, co oznacza, że można go stosować na obszarach z zanieczyszczoną atmosferą, takich jak gęsto zaludnione ośródki miejskie - mówi Ritwick Ghosh, naukowiec z Instytutu Badań nad Polimerami Maxa Plancka w Moguncji.

Zaletą tej technologii jest fakt, że wymaga ona niewielkiej konserwacji lub nie wymaga jej wcale. Dodatkowo - do regeneracji katalizatora wystarczy niewielka dawka promieniowania UV. Pół godziny ekspozycji na światło słoneczne pozwala na działanie tlenku tytanu przez 24 godziny, dzięki czemu może działać nawet w ciemności.

"Zbieracz mgły" został przetestowany w laboratorium i małej fabryce pilotażowej w Zurychu. Naukowcom udało się zebrać 8 proc. wody ze sztuczni wytworzonej mgły. W procesie tym udało się rozłożyć 94 proc. dodanych do niej związków organicznych.

Technologię tą można by potencjalnie wykorzystać też do odzyskiwania wody z wież chłodniczych. Jak podkreślają badacze, duże ilości słodkiej wody bywają wykorzystywane m.in. do chłodzenia elektrowni. Przechwycenie części z niej byłoby korzystne dla lokalnego środowiska.