Łazik księżycowy? Polscy naukowcy poszli o krok dalej

Specjaliści z firmy Astronika w Warszawie pracują nad technologią, dzięki której badania Księżyca wejdą na nowy poziom. Rozwijany przez nich skoczek księżycowy to kompaktowy urządzenie, które otwiera przed naukowcami perspektywę zgłębiania dotąd niedostępnych rejonów naszego naturalnego satelity. Ten projekt zwiastuje przełom w metodach badawczych, umożliwiając dotarcie do terenów górzystych, klifów, skał i kanionów, które są kluczowe dla zrozumienia długiej historii Księżyca.

W kontekście badań nad skoczkiem księżycowym, naukowcy koncentrują się głównie na jego zdolnościach do eksploracji trudno dostępnych obszarów Księżyca. Łukasz Wiśniewski, lider projektu, podkreśla, że dotychczasowe misje na Księżyc ograniczały się do bezpiecznych, płaskich terenów, które dostarczały informacji tylko o najnowszej historii satelity. Tymczasem skoczek księżycowy otwiera możliwość dotarcia do miejsc, które mogą kryć w sobie klucze do zrozumienia jego bardziej odległej przeszłości.

Konstrukcja skoczka księżycowego, opierająca się na prostocie i efektywności, zainspirowana została przez naturę – działanie urządzenia przypomina odpychanie się konika polnego lekkimi nogami. Wiśniewski wyjaśnia, że urządzenie, zaprojektowane z myślą o grawitacji księżycowej, charakteryzuje się łatwością skalowania do warunków o mniejszej grawitacji, przy jednoczesnym zachowaniu niskiego poboru mocy i wysokiej wytrzymałości.

Ograniczenia poprzednich technologii, takie jak przystosowanie wyłącznie do mikrograwitacji i nadmierny pobór energii, mają zostać przezwyciężone dzięki lekkiej, ale skutecznej konstrukcji skoczka, zdolnego do wykonywania skoków o długości ponad trzech metrów na powierzchni Księżyca.

Aktualnie trwają prace nad kilkoma innowacyjnymi projektami łazików księżycowych, które mają za zadanie zbadać różne aspekty powierzchni Księżyca oraz poszukiwać tam zasobów, takich jak woda czy minerały.

VIPER (Volatiles Investigating Polar Exploration Rover) od NASA. Ten łazik ma za zadanie przeprowadzić badania na południowym biegunie Księżyca w poszukiwaniu lodu i innych potencjalnych zasobów. Misja zaplanowana jest na koniec 2024 roku i potrwa 100 dni. VIPER będzie pierwszą misją mającą na celu mapowanie zasobów na innym ciele niebieskim, co jest krokiem milowym w kierunku długoterminowej obecności człowieka na Księżycu.

Colmena - to pierwsza meksykańska misja kosmiczna, która poleci na Księżyc. Projekt Colmena to mała katapulta połączona z cylindrycznym pojemnikiem, który przenosi pięć małych autonomicznych robotów. Po wylądowaniu na Księżycu, robaki będą eksplorować powierzchnię i prowadzić badania naukowe.

CADRE - seria trzech małych łazików od NASA, które będą pracować wspólnie, aby uzyskać 3D obraz struktury pod powierzchnią Księżyca na głębokość do 10 metrów. Roversy będą używać radarów przenikających grunt, aby zebrać dane, które pojedynczy radar nie byłby w stanie zdobyć.

Trzy kanadyjskie firmy, w ramach współpracy z agencją CSA, będą prowadzić badania na Księżycu przy użyciu landera Hakuto-R firmy ispace. Projekty obejmują testowanie algorytmów sztucznej inteligencji, zbieranie danych przy użyciu kamery o 360 stopniach i testowanie systemu nawigacyjnego.

ZEA planuje wysłać na Księżyc swój pierwszy łazik, Rashid, który ma badać powierzchnię Księżyca w 2024 roku, co jest częścią wzrostu ambicji kosmicznych tego kraju.

Współpraca Lockheed Martin i General Motors. Te dwie firmy współpracują nad projektem łazika, który mógłby przewozić astronautów podczas misji Artemis. Chcą wykorzystać nowoczesne technologie rozwijane dla pojazdów ziemskich, takie jak zaawansowana bateria i autonomia, w projektowaniu tego łazika.